Ik krijg regelmatig de vraag waarom iemand Kung Fu wil doen. Dat is een heel moeilijk te beantwoorden vraag want iedereen heeft er zijn eigen redenen voor. Iets wat ikzelf heb moeten leren aanvaarden. Toen ik jonger was verlangde ik steeds dezelfde toewijding van leerlingen als ik tot dan steeds heb gehad. Dat ging niet altijd even goed. Niet alleen is ieder zijn privéleven anders, ook is ieders motivatie anders. Voor veel mensen is Kung Fu een hobby zoals zo vele anderen. Men doet dit om aan de conditie te werken, zich zelfzekerder voelen, zelfverdediging, enz…..

Voor mij persoonlijk is Kung Fu het resultaat van een lange zoektocht. Sinds mijn kinderjaren doe ik aan gevechtsport en ben ik steeds op zoek geweest naar een klassiek systeem dat direct toepasbaar is in de praktijk. Ook wenste ik alle facetten van de trainingen rond de verschillende vaardigheden te behandelen. Ik verlangde niets anders dan in de voetsporen te treden van krijgskunstenaars die honderden jaren geleden dezelfde technieken gebruikten.

Na de nodige omzwervingen ben ik dan in China uitgekomen bij mijn huidige leraar. Deze leraar had dezelfde benadering naar Kung Fu als ikzelf en dat was een prachtige basis om een schitterende relatie op te bouwen. En zo is mijn zoektocht gestopt en ligt mijn focus nu op ontwikkeling. Dus zo zie je dat leerlingen tijdens het leer- en zoekproces ook kunnen veranderen van motivatie. Dit kan zijn om allerhande redenen, maar ik zie het wel regelmatig gebeuren. Het doet me dan ook deugd dat ik mijn enthousiasme voor onze stijl kan overbrengen op anderen.

Ik moest er laatst over nadenken en kwam tot de conclusie dat ik in mijn leven een twaalftal verschillende gevechtsporten heb beoefend. Niet allemaal even intens of even lang, maar allen hebben bijgedragen aan mijn zoektocht en mijn beleving.

Waarom Kung Fu doen?

Omdat het een boeiende reis is, opgebouwd met fantastische gebeurtenissen, relaties en avonturen. Maar vraag dit aan iemand anders en je krijgt een heel ander verhaal!